Od końca XIX wieku temperatura Ziemi wzrosła średnio o 0,8°C, jednak to na obszarach polarnych zaobserwowano gwałtowniejsze ocieplenie.

W Arktyce, szczególnie zimą, temperatury wzrosły jeszcze bardziej. W związku z tym zasięg pokrywy śnieżnej na przestrzeni ostatnich 30 lat skurczył się o około 10%. Od ponad dwóch dekad dokumentowane jest postępujące topnienie lodowców, które ma miejsce na całym świecie. Prognozuje się, że do końca 2100 roku lodowce i czapy lodowe przyczynią się do podniesienia poziomu mórz o 10 - 25 cm. Przyczyną wzrostu poziomu mórz są dwa czynniki związane z globalnym ociepleniem: woda pochodząca z topniejącego lodu znajdującego się na lądzie, oraz zwiększanie objętości ogrzewanej wody oceanów i mórz. Rzeki, które wpadają do Oceanu Arktycznego niosą wodę, której ilość wzrosła na przestrzeni ostatnich 30 lat, na skutek topnienia lodu oraz zwiększonych opadów. W efekcie większej ilości wody słodkiej, jaka dostaje się do oceanu, następuje zwiększona absorpcja ciepła, która z kolei przyspiesza proces topnienia lodu, a także cielenia lodowców.

Globalne ocieplenie wpływa zarówno na siedliska, jak i na gatunki od nich zależne. Negatywne skutki nadmiernych emisji dwutlenku węgla do atmosfery kojarzymy głównie ze wzrostem średniej temperatury Ziemi. Jednakże ich równie ważnym efektem jest pochłanianie zwiększonych ilości CO2 przez oceany. To właśnie oceany są głównym miejscem absorpcji i usuwania emitowanego przez ludzi CO2 z atmosfery. W ciągu godziny pochłaniają ponad milion ton tego gazu. Jednak ta niewątpliwa korzyść, jaką jest spowolnienie tempa wzrostu stężenia CO2 w atmosferze, ma swoją cenę. Implikacją pochłaniania rosnącej ilości dwutlenku węgla przez oceany jest wzrost ich kwasowości (obniżenie pH wody). Zakwaszenie oceanów ma poważne konsekwencje dla szeregu organizmów budujących zewnętrzne, wapienne szkielety i muszle.

Postępujące niszczenie kriosfery (sfery lodu), w szczególności zaś biegunów, będzie miało poważne konsekwencje na całym świecie. Topnienie lodu prowadzi do zwiększania ilości dwutlenku węgla oraz metanu, uwalnianego z topniejącej zmarzliny, wzmagając w ten sposób efekt cieplarniany. Zanikanie lodu w regionie polarnym i innych miejscach kriosfery, przyczyni się nie tylko do zmiany granicy drzew, ale także obniżenia białości (albedo) Ziemi, co na zasadzie sprzężenia zwrotnego potęgować będzie dalsze ocieplanie klimatu. Wpływ będą miały również wszelkie zmiany w systemie cyrkulacji oceanów, stanowiąc potencjalne zagrożenie dla ekosystemów morskich. Topniejący lód podnosi bowiem poziom morza, co nie pozostanie bez znaczenia dla wielu obszarów nizinnych i przybrzeżnych. Zagrożona może zostać bioróżnorodność wskutek utraty siedlisk oraz napływu obcych gatunków. W konsekwencji prowadzi to do zmian pod kątem liczebności i dystrybucji gatunków. Przewidywany wzrost poziomu morza będzie miał ogromny wpływ na środowiska przybrzeżne, między innymi poprzez zwiększenie zasolenia ujścia rzek oraz warstw wodonośnych. Najbardziej zagrożone będą regiony na południu, południowym wschodzie oraz wschodzie Azji, Afryka, oraz nisko położone wyspy. Niebezpieczeństwo wzrasta także dla niemal wszystkich przybrzeżnych środowisk oraz siedlisk ludzkich, łącznie z wieloma najważniejszymi miastami świata.

Troska o los najszej planety, a szczególnie o gatunki zwierząt polarnych skłoniła nas do stworzenia projektu, który na szeroką skalę edukowałby o zagrożeniach wynikających ze zmian klimatycznych, prawidłowych postawach ekologicznych oraz wyborach konsumenckich. W myśl powiedzenia małe kroki, wielkie zmiany powstał edukacyjny pawilon multimedialny Klimat, Zwierzęta, Ludzie, a także pomysł warsztatów edukacyjnych dla dzieci i młodzieży.